چندباره
بعد از سه ماه و چند روز از آخرین پستی که زدمم ، اینجانب به صورت رسمی برگشتنم به بیان را اعلام میدارم:)
خب به نظر خودم اتفاق مهمی میتونه باشه ولی از آنجایی که حتی یک کامنت ، تکرار میکنم حتی یک کامنت ناقابل هم نداشتم :)) پر واضح است که این غیبت اصلا حس نشده که بعدش بخواد بحث مهم بودن یا نبودن شکل بگیره:))
دست مریزاد
آفرین
رو سفیدمان کردین.
بگذریم . آدم دلش خوش باشه:))
کلی برگه باطله جلوم بود همینطوری که ورقشون میزدم یه متنی دیدم که چن وقت پیش یه جایی خوندم نوشتمش.
یک دعا هستش برای شفای بیماری که خیلی هم در این دوران ناخوشایند کرونایی به کار میاد ولی متاسفانه یادم نمیاد نویسندش کیه!!
ای معبود من، هر زمان به من نعمت دادی سپاسگزاری ام برای تو در کنار آن نعمت اندک بود و هر زمان مبتلا به بلایم کردی، صبرم برای تو نز آن اندک بود.
ای که شکرم کنار نعمت هایش کم بود اما از نعمت محرومم نکرد،
ای که صبرم نزد بلایش اندک بود اما مرا وا نگذاشت
ای که مرا بر گناهان دید اما رسوایم نکرد
و ای که مرا بر خطا ها دید اما عذابم نکرد
بر محمد و خاندان محمد درود فرست و گناهم را بیامرز و از بیماری ام شفا ده.
به راستی که تو بر هر چیزی توانایی.
تنتون سالم
