مرگ ایوان ایلیچ اثر لئون تالستوی

 

این کتاب راجع به مرگ و فناپذیری انسان است. چالش اصلی داستان از شروع بیماری لاعلاج ایوان آغاز می شود . بیماری او را به سمت مرگ سوق می دهد؛ مرگی که تنها حقیقت موجود در زندگیست و از هیچ بنی بشری دور نیست.

ایوان در زندگیش یک قاضی ریاکار و ظاهرطلب بوده، کسی که زندگی و ازدواجش را ماشین وار و با منطق مطلق پیش می برد ، بدون هیچ احساسی. و جوری به زندگی چسپیده بود که انگار قرار نیست هیچ وقت بمیرد.

تالستوی در این کتاب از مرگ به عنوان ابزاری برای نشان دادن ارزش زندگی استفاده کرده است و چه خوب و دقیق کارش را بلد بوده.

قطعا جنگ و صلح ؛ آناکارنینا شاهکار های تالستوی هستند ولی این کتاب به خاطر حجم تقریبا کم و نثر روانی که دارد شروع مناسبی برای آشنایی با ادبیات تالستوی است.

ترجمه های دیگه ی این کتاب رو ندیدم ولی ترجمه آقای صالح حسینی قابل قبول و روانه.