الف _ نون

نوشته ای  برای خودم...

یه چیزی که به نظرم خیلی مهمه اینه که سرتو بندازی پایین.

میدونی،

سرتو بنداز پایین . وقتی من شنا میکنم مثلا ۲۵ دور ، بهت قول میدم اگه سرمو بیارم بالا و دور هارو بشمارم سر ۱۵مین دور جا میزنم؛

ولی اگه سرمو بندازم پایین و خیلی سخت تلاش کنم تضمین میدم وقتی سرمو میارم بالا میبینم دو یا سه دور بیشتر نمونده.

من فکر میکنم آدما مدام در حال چک کردن هستن که ببینن چقدر از راه رو پیش رفتن و وقتی این چیزارو میبینم میگم که قطعا این یک دستورالعمل برای فاجعس؛ پس فقطط ادامه بده.

کوهنوردا هم احتمالا همینو میگن ، مهم دیدگاهه.

فرق بین کسی که ۳۰ متر بالا میره با کسی که ۱۳۰ متر بالا میره در دیدگاهشه.

تو نمیدونی کی میرسی بالا تا وقتی که واقعا برسی... اینو همیشه یادت باشه.

پس

فقط بهش برس و پایین رو نگاه نکن:)

داشتم پست آخرمو میخوندم ، پستی که ۴ ماه پیش به اشتراک گذاشتم و مثلا اون موقع میخواستم بعد از سه ماه خاموش بودن دوباره چراغ وبلاگو روشن کنم ولی نشد:)

الان که بعد از مدتها یه سرک به اینجا کشیدم یه حسی از درون بهم گفت که خوب کردی اینجا رو دیلیت نزدی... خاطرات خوب زیاد دارم توی بیان:) بالطبع دوستان خوب زیادی هم دارم که این خاطرات خوبو رقم زدن برام:)

اگر حوصله یاری کنه دونه دونه میخونمتون و براتون کامنت میزارم...

در ضمن امروز ۹۹/۹/۹ بود. بخوایم رمانتیکش کنیم باید بگیم توی هر قرن یکبار این اتفاق میفته:) صدالبته که بسی اتفاق بی اهمیتیست ولی خب وقتی به این فکر میکنی که ۹۹/۹/۹ قرن بعدی هیچ کدوممون وجود خارجی نداریم ترسناکه:)) 

برام توی این تاریخ رند یک یادگاری کامنت کنید:)

فیلم : پرواز ( flight)

امتیاز: 7.3/10

ژانر: درام ، هیجان انگیز

 اکران: ژانویه 2012

چون دنزل واشنگتن بازیگر به شدت مورد علاقه ی من هستش،  سعی میکنم هیچ کدوم از فیلماشو از دست ندم .

فیلم پرواز یکی از درخشان ترین بازیاشه که براشم جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد رو گرفت.

داستان فیلم در مورد خلبانیه که یک هواپیمارو از سقوط حتمی نجات میده ولی بعدش تحقیقاتی که در مورد عملکرد خلبان صورت میگیره حقیقت تلخی رو آشکار میکنه...

فیلم : 1917 

ژانر: اکشن ، مهیج

امتیاز: 8.5/10 

تاریخ اکران: 16 ژانویه 2020

محصول مشترک آمریکا و انگلیس. 

پیشنهاد میکنم ببینید 👌

+ خدارو چ دیدی از رضا صادقی...

+ به یاد پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین المللی اوکراین ( #فراموش_نمیکنیم)

یه آهنگ کوردی به اسم ؛ لو روژه ؛

 استاد ناصر رزازی ( صدایی از جنس  کوهستان)

میخوام خوب به این مثالم توجه کنید

برای عقاب اوج گرفتن یعنی بلند پرواز کردن اما اگه بچه عقاب بخواد اوج بگیره سقوط میکنه.

اگه عقاب لانش رو رها کنه و بچه عقاب مجبور بشه از لانه ی راحتش بیرون بیاد ؛ آیا این سخت نیست؟؟

اگه بقیه غذاش تموم بشه و اگه توسط مادرش از لانه بیرون انداخته بشه ؛ شاید از یک صخره به پایین پرتاب بشه.

آیا این براش بحران نیست؟

چرا مادرش این کار رو باهاش میکنه؟

چرا مادرش بهش غذا نمیده؟

وقتی بچه عقاب سقوط میکنه ، وقتی داره با اضطراب بال هاش رو تکان میده ؛ دقیقا این بحران و سختی هاست که داره باعث میشه یه بچه عقاب پرواز کردن رو یاد بگیره.

تمام ارزش سختی ها در اینه. اگر مردم تسلیمش نشن همین سختی ها باعث اوج گرفتن میشه... چون خیلی وقت ها اگر فقط در مورد اوج گرفتن بهتون بگیم و چیزی در مورد سقوط نگیم ، وقتی یه سختی در زندگیتون به وجود میاد به نظر میرسه موعظه های ما درست نبوده .

سختی ها روند زندگی هستند.

اوج گرفتن ها نتایج این سختی هاست. بدون طی کردن روند نباید انتظار نتیجه داشته باشید.

در زمانی زندگی می کنیم که بیشتر ، وعده نتایج رو می شنویم و کمتر بهتون گفته میشه که مسیری تا رسیدن به نتایج باید طی بشه.

میری خونه و کلی دغدغه ذهنی داری . بچه های که همش غر میزنن ، خواهری که ازت خوشش نمیاد ، پدری که خواهر دیگه رو به تو ترجیح میده و نمیدونی که زندگیت چرا اینقدر سخت شده.

و هرگز نفهمیدی اونایی که خدا بیشتر ناراحتشون میکنه همیشه بهترین هارو براشون میخواد.

پ .ن : برگرفته از سخنرانیT.D.jakes در پیج سوخت جت به آدرس sookhtejet.ir

+صدارو زیاد کنید ، چشماتونو ببندید و با هندزفری‌گوش بدید...

+ اینجا هوا بسی بارانیست...

 مرگ ایوان ایلیچ اثر لئون تالستوی

این کتاب راجع به مرگ و فناپذیری انسان است. چالش اصلی داستان از شروع بیماری لاعلاج ایوان آغاز می شود . بیماری او را به سمت مرگ سوق می دهد؛ مرگی که تنها حقیقت موجود در زندگیست و از هیچ بنی بشری دور نیست.

ایوان در زندگیش یک قاضی ریاکار و ظاهرطلب بوده، کسی که زندگی و ازدواجش را ماشین وار و با منطق مطلق پیش می برد ، بدون هیچ احساسی. و جوری به زندگی چسپیده بود که انگار قرار نیست هیچ وقت بمیرد.

تالستوی در این کتاب از مرگ به عنوان ابزاری برای نشان دادن ارزش زندگی استفاده کرده است و چه خوب و دقیق کارش را بلد بوده.

قطعا جنگ و صلح ؛ آناکارنینا شاهکار های تالستوی هستند ولی این کتاب به خاطر حجم تقریبا کم و نثر روانی که دارد شروع مناسبی برای آشنایی با ادبیات تالستوی است.

ترجمه های دیگه ی این کتاب رو ندیدم ولی ترجمه آقای صالح حسینی قابل قبول و روانه.